به گزارش تحریریه، خبرگزاری ایرنا نوشت، این تحلیل‌ها در پی آن مطرح شد که با وجود گذشت یک دهه از تعلل اسلام آباد در قبال اجرای قرارداد خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان معروف به خط لوله صلح، یک رسانه پاکستانی مدعی شد این کشور مطالبه جدیدی را از ایران مطرح کرده است.

در حالی که ایران بنا بر حسن همجواری و همسایگی، تاکنون اقدام حقوقی برای دریافت خسارت قانونی بابت تعلل طرف پاکستانی انجام نداده است، روزنامه انگلیسی زبان "داون" پاکستان در گزارشی مدعی شد اسلام آباد با اشاره به تحریم‌های ضدایرانی آمریکا، از ایران خواسته مادامی که تحریم‌ها ادامه دارد از اقدام حقوقی درخصوص قرارداد خط لوله گاز خودداری کند.

در همین حال، روزنامه «راسیسکایا گازیه تا» چاپ روسیه مطلبی با عنوان «چرا روسیه به خط لوله انتقال گاز از ایران به هند نیاز دارد»، منتشر کرده و از بارقه‌های امید برای احیای این قرارداد به دلیل منافع کشورهای منطقه از جمله ایران، پاکستان، هند و روسیه سخن گفته است.

سرگی تیخونوف تحلیلگر روس در این باره نوشته است: پاکستان به دلیل شرایط ناخواسته و غیرقابل مقاومت برای خود، ایران را از عدم امکان ساخت بخش خط لوله گاز صلح آگاه کرده است اما این به سختی به معنای پایان پروژه است که قبلاً چندین بار متوقف شده و از سر گرفته شده است.

این تحلیلگر روس در ادامه نوشت: در طرح خط لوله گاز ایران به هند از طریق پاکستان نه تنها این کشورها بلکه روسیه نیز به شدت علاقه مند است و این موضوع، تصادفی نیست که شرکت روسی گازپروم قبلاً قصد داشت در ساخت و ساز این طرح مشارکت فعال داشته باشد.

روزنامه «راسیسکایا گازیه تا» در ادامه به تاریخچه‌ای از قرارداد خط لوله صلح پرداخت و نوشت: قرارداد اولیه ساخت این خط لوله انتقال گاز بین ایران و پاکستان در سال ۱۹۹۵ میلادی امضا شد و هند در سال ۱۹۹۹ به این پروژه پیوست.

به نوشته این روزنامه روس، از آن زمان تاکنون تنها بخش ایرانی خط لوله گاز تکمیل شده و بخشی از لوله‌ها در پاکستان کشیده شده است و کار در این کشور، آغاز و به دلیل تحریم‌های آمریکا متوقف شده است.

تحلیلگر این روزنامه با بیان اینکه فشار ایالات متحده بر پاکستان و هند منشأ مشکل برای خط لوله صلح شده است، نوشت: آمریکایی‌ها سعی کردند از تقویت ایران در منطقه و ورود گاز ایران به هند و چین جلوگیری کنند؛ اقدامی که تحقق آن موجب استقلال بیشتر این کشورها در تأمین منابع انرژی از آمریکا می‌شود.

تیخونوف ابراز عقیده کرد: روسیه منافع اقتصادی خود را در این پروژه دارد که به مشارکت شرکت‌های روس در ساخت خط لوله گاز و تامین تجهیزات محدود نمی‌شود؛ یکی از ابعاد توافق ایران و روسیه در زمینه سوآپ نفت و گاز در سال ۲۰۲۳ میلادی در چارچوب خط لوله صلح قابل تحقق است.

این تحلیلگر روس در ادامه به سخنان الکساندر نواک معاون نخست وزیر روسیه اشاره و از وی چنین نقل قول کرد: در مرحله اول، ما پنج میلیون تن نفت روسیه و ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز خود را به شمال ایران که نیازمند مصرف انرژی است، می‌رسانیم و در سوی مقابل، ایران می‌تواند گاز تولیدی در میادین جنوبی کشور را به پاکستان و هند برساند.

این تحلیلگر روس در ادامه نوشت: پس از کاهش صادرات روسیه به اروپا، هند به طور بالقوه یکی از بهترین گزینه‌ها برای فروش گاز روسیه است اما جغرافیا مانع از این کار است؛ البته که خط لوله صلح، ساده ترین راه برای رسیدن گاز خط لوله روسیه به بازار در حال رشد هند است.

وی ادامه داد: گزینه ترانزیت نفت و گاز روسیه از طریق چندین کشور از جمله افغانستان به هند وجود دارد اما دشوارتر از خط لوله صلح است و خطرات زیادی به دلیل بی ثباتی در منطقه وجود دارد.

روزنامه «راسیسکایا گازیه تا» در ادامه از قول آلکسی گریواچ معاون صندوق امنیت ملی انرژی روسیه نوشت: با توجه به نیازهای فزاینده هند به گاز، تامین آن تنها با LNG دشوار خواهد بود.

وی ادامه داد: هنوز زود است که بگوئیم پروژه خط لوله گاز صلح پس از بیانیه پاکستان بسته شده است؛ هرچند، دهلی نو و اسلام آباد روابط پیچیده‌ای با یکدیگر دارند اما این نافی این واقعیت نیست که هم هند و هم پاکستان به گاز نیاز دارند.

این روزنامه روس در ادامه نوشت: ایده مشترک اخیر برای ایجاد هاب گاز در ایران نیز حکایت از احتمال بالای از سرگیری ساخت خط لوله گاز صلح در پاکستان دارد.

به نوشته این روزنامه روسی، با توجه به اینکه صادرات گاز ایران به اروپا به دلیل تحریم‌ها غیرممکن است، برای بهره برداری از هاب گازی ایران به خریداران دیگری نیاز است. گاز هم اکنون از ایران به ترکیه و عراق عرضه می‌شود اما به خریدارانی همچون هند، پاکستان و در آینده چین و سایرین نیاز است.

پایان/